پنجم شوال سالروز ورود حضرت مسلم بن عقیل(ع) به کوفه است. اگر چه ماجراهای زیادی در این بین رخ داد اما یکی از صحنه‌های حضور حضرت مسلم در کوفه به عنوان اوج قله اخلاق و مروت در تاریخ بشر به ثبت رسیده است. این صحنه تحسین‌برانگیز و پر ابهت نه تنها سند افتخار زیست اخلاقی یک مسلمان است بلکه سندی محکم در رد انتساب ترورهای تکفیری و خشونت‌های به ظاهر دینی به ساحت قدسی دین است.
زمانی که شریک بن عبدالله اعور در خانه هانی مریض شد، عبیدالله تصمیم گرفت به عیادت او برود. شریک به مسلم گفت: فردا این تبهکار به عیادتم می‌آید. من او را سرگرم می‌کنم و هنگامی که آب طلب کردم، بیرون بیا و او را به قتل برسان. فردای آن روز، وقتی عبیدالله وارد خانه هانی شد و مسلم نیز از قبل برای انجام قتل عبیدالله در مخفیگاه پنهان شده بود، مسلم از انجام این کار منصرف شد. وقتی شریک به او اعتراض کرد و از علت انصراف او جویا شد، مسلم در پاسخ به وی، ۲ دلیل ذکر کرد: دلیل اول، مخالفت هانی با قتل عبیدالله در خانه‌اش بود و دلیل دوم به یاد آوردن روایتی از پیامبر اکرم(ص) که فرموده بودند: «ان الایمان قید الفتک و لایفتک مؤمن» (ایمان، مانع ترور است و مؤمن، اقدام به ترور نمی‌کند). این روایت را شیعه و سنی نقل کرده‌اند.
به این ترتیب حضرت مسلم بن عقیل(ع) شاگرد اصیل مکتب نبوی و علوی اگر چه می‌توانست با یک حرکت مسیر تاریخ را عوض کند و کاری کند که اساسا فاجعه کربلا رخ ندهد اما چون این یک حرکت با شاکله اخلاقی و معنوی دیانت مخالف بود، اقدام به آن نکرد و برای همیشه در تاریخ بشر تصویری از معنویت و روحانیت را رقم زد.
اکنون که مسلمانان به خاطر اقدامات نابخردانه و افراطی گروه‌های تکفیری در مظان اتهام خشونت هستند، زیبنده است با رجوع به میراث روایی و تاریخی خود که سراسر آکنده از رحمانیت و لطافت است، غبار از این چهره زیبای معارف دینی بزداییم چرا که چهره خالص و حنیف دین، دلربای همه فطرت‌های انسانی است؛ همان‌گونه که امام رضا علیه‌السلام فرمودند:
«رَحِمَ‌الله عَبْدا اَحیا اَمْرَنا... یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَلَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا؛
رحمت خدا بر بنده‌ای که امر ما را زنده کند... دانش‌های ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایی‌های سخنان ما را می‌دانستند، از ما پیروی می‌کردند. »
معانی الأخبار/ ص ۱۸۰/ ح۱
نظر شما